Dagboek 2023

Dag 1

Lief Dagboek,

Er beweegt iets buiten de deur van onze redactiekelder. Kan het waar zijn? Het uitbundig gelach van kinderen, het sarcastisch spotten van nerveuze tieners, het nostalgisch gezwemel van vroege twintigers, en… Muziek?

Ahhh, dat kan enkel één ding betekenen. Een kriebel trekt door de Beukenhof. Een drang, een rilling over je rug, een hunkering naar slappe thee en slappe lach, naar bladmuziek en repeteerdramatiek. In het kort: Het Woudschotenvirus als vanouds.

Hallo, eerst even (her)introduceren: Wij zijn De Redactie, een naamloze massa met vele ogen in alle hoeken en gaten van de Beukenhof. Wij sluizen alle gebeurtenissen hier op de beste muziekcursus van de wereld door naar zowel de cursisten bij de Dagboekmuur als liefhebbende familieleden op het thuisfront (beschikbaar op zomercursuswoudschoten.nl, de beste website van de wereld, stuur vooral door naar je ouders). Heb je een quote, roddel, of waarlijk ondoordringbare inside joke die echt super nodig in het dagboek moet? Schreeuw het lieflijk uit je raam, stuur flessenpost naar de diepste krochten van de Beukenhof, of scan simpelweg de sexy high-tech QR-codes van de Anonieme Woudschoten Dagboek Tiplijn (AWDT).

Dan naar de orde van de dag: Kroket naar binnen geschoven (op dag 1 al? Het komt elk jaar vroeger) begonnen onze 92 kakelverse cursisten met een heerlijk stuk auditeren. Bij de violen ging dit onkarakteristiek rap, maar de houtblazers hadden te kampen met enkele technische problemen. Riet stuk, dikke plens water in je hobo, lekker fris, lekker heerlijk. Twee uur later ben je nauwelijks op tijd voor de ensemblemarkt. Toch verzamelden de cursisten zich tijdig in de kápel, en naar het laatste nieuws schijnt eenieder het lekker druk te gaan hebben in de komende dagen. Voor al die meer dan zes stukken hebben: Foei, laat ik het niet nog eens merken.

Wat staat er op het menu bij het avondeten? Een lekker stukje pasta-pasta-pasta. Stoofvlees, stoofvlees-stoofvlees, tomaaaaten. PEER! H̵͖̹̯̉m̷̛̝̉̄̅m̵̨̥̲͔͈̄̅m̴̛͎̭͝͝M̴̙̹̆̄͝M̷͕̙̬̱̖̈́́̍͠m̴̛̟̺͎̊͆m̶̯͇̥͈̌Ṃ̶̡͗M̵͚̲̻̃̇̓̓͝m̵̖̱̫̦͓̎͌m̵̼̈́̈́

Oh, en bakjes vla toe. Passievrucht.

Buikje vol? Bedje toe? NEEN! Tijd voor het introductiespel. Een zwerm cursisten begon aan het rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan, etc. bij het opvolgen van cryptische instructies. Hier is er nog eentje voor vandaag: zet 1 stap naar links. Als er geen hongerig gevoel in je maag is, zet drie stappen achterwaarts, anders voorwaarts. Betreed de eetzaal als je een gezonde angst hebt voor de toorn van de staf, stap anders op de trein naar huis. Veel succes! Aan het einde was de bokaal in handen van onder andere ons meest seniore cursuslid die haar eerste winst nu eindelijk op zak heeft. Gefeliciteerd!

Was het spel ook effectief? Willekeurige woudschotenaar, ken je het gebouw nu beter?

“Nee.” Aldus een cursist in zijn derde jaar.

Het luik van onze bergruimte sluit. Succes met de eerste lessen!

Weldetrusten <3

~ De Redactie

Lief Dagbroek,

Oho Aha! Wat horen wij daar vroeg vroeg om 7u in den ochtend? Welke goddeloze nozem schudt ons hardhandig uit de veren? Vandaag twee naamloze docenten, maar wellicht kan JIJ morgen de klopgeest zijn die je medecursisten kwelt. Heb je een neiging naar het sadistische, schrijf je dan vooral in. Wij van de Redactie zijn niet aansprakelijk voor eventuele wraakacties.

In ieder geval zijn we uit de veren en ronde 1 is van start! Les! Voetbal! We gaan op hoog tempo! Oh, de geweldig ingestudeerde noten vielen ons om de oren, elke inzet is op tijd gestart, en de dynamiek was alom volledig smaakvol. We vragen ons af of de komende zeven dagen nog wel nodig zijn, maar we zijn hier nu toch. Wel nog even de bladmuziek uitprinten alstublieft. Opnieuw uitprinten. Misschien voor de zekerheid nog maar een keer, voor wanneer de eerste twee kwijt zijn.

Hé, waarom is de printerinkt eigenlijk op?

Leesbare partijen of niet, in de muziekrust is dit leesvoer volstrekt verboden hardop te prakkizeren. Ontspan voor de verandering eens onder het genot van een potje voetbal! Maak meerdere malen aangenaam kennis met een rhododendron of de zolen van je kamergenoot, maak een frisse wandeling naar een aangelegen privéterrein om een bal terug te vinden, of blijf lekker aan de zijlijn. Ook een natte derrière verfrist enorm.

Het succesvol volbrengen van de tweede kluit lessen (“Als het nu ook nog zuiver klinkt, wordt het misschien nog mooi”) is beloond met een Woudschoten primeur: Ook hier in de diepe krochten van Brabant kan blijkbaar Mexicaans gekookt worden. Natuurlijk moest er wel een lokale twist bij komen kijken, en guacamousse was wellicht onverwacht, maar wie kan er nee zeggen tegen die hemelse luchtigheid? In ieder geval meer welkom dan de eventuele luchten die in verband met de bonen later uit de slaapkamers zullen komen walmen. Hopelijk zakt het niet af naar de Redactiekelder.

Laat in de avond, toen armen al moe waren en de energie ons rap aan het verlaten was, betraden vele musici de Kápel voor een zeer speciale les. Vanaf nu driemaal beschikbaar: De cursus Vind Je Innerlijke Puppy onder leiding van professioneel Man Met Het Uiterlijk van een Puppy, assistent-directeur Berend Stumphius. Vol furie besteeg hij de bok, een woeste gloed in zijn ogen, zijn manen triomfantelijk in de wind, en toch was hij nauwelijks een vlek voor de zon vergeleken met de geniale (anonieme) soliste aan zijn zijde. Ja, de eerste orkestrepetitie is verlopen zonder tranen, en toen iedereen eindelijk de gewenste speelse tonen bereikte is de heilige grond van de repetitiehal zelfs tien minuten vroeger verlaten. Belangrijke tijd om te verspillen aan het verantwoordelijk gebruiken van alcoholvrije dranken en het aangaan van een vriendelijk debat. Bespreek vooral met je Muurbuur: Is het beter om een innerlijke puppy of innerlijke kitten te hebben? Wat het ons betreft is het bij allebei wel gedaan met je organen. Droom zacht!

Yabba Dabba Doei

La Redacción

Stout Dagboek,

Over enkele dagen zullen de cursisten hier in het luidruchtigste gebouw van de zuidelijke provincies ongetwijfeld smeken om een half minuutje hemelse stilte, maar deze ochtend kwam dat iets minder goed uit. Wij van de Redactie trachtten terug te vallen op wetenschappelijke methoden om uit te pluizen wat de precieze reden was dat pak hem beet 30 cursisten schandalig laat bij het ontbijt verschenen.

• Vraag 1) Als Carlos 92 cursisten heeft, hoe veel wekcorvee is er dan nodig om meer dan 62 cursisten op tijd wakker te laten worden? Rond je antwoord af op een heel getal.

Het antwoord is in ieder geval niet nul, zoals hier het geval was, hoewel er geruchten rondgaan van een enkele dappere pingelaar die al voor het ochtendgloren het ivoor bekietelde. Waarlijk een eigenaardige diersoort.

Toen het voederen toch achter de rug was, was het tijd voor de tweede helft van ronde 1! Elk ensemble heeft nu minstens één les van ons panel leraren mogen genieten, en er worden nog steeds wonderbaarlijke nieuwe ontdekkingen gedaan:

“Hoe heet dat ding ook alweer? Zo’n stofzuigerinstrument.”

• Aldus een anonieme cursist, verwijzend naar een fagot.

Planningen werden omgegooid, de koffie vloeide rijkelijk, en tegen de lunch waren de nieuwe frikandellen zeer welkom. Ook het voetbal maakt een triomfantelijke terugkeer, ditmaal zonder de bal te delen met de lokale koeien aan de andere kant van de heg. Enkele schrammen zijn wel opgelopen toen een naamloze cursist de teentjes over de steentjes haalde, maar de situatie lijkt inmiddels onder controle.

Niet ingeschreven voor wekcorvee? Niet getreurd! De inschrijvingen voor de legendarische Onte Bavond zijn inmiddels geopend en vrijwel direct weer gesloten. Mocht u een act hebben voor in deze glorieuze Soirée Bonte, roetsj dan snel richting het bord! De Bundter Abend is niet compleet zonder jou.

Alvast een voorproefje op die feestelijke laatste avond? We duiken dieper in de sfeervolle sferen van Woudschoten in een speciale editie van onze vaste rubriek “Beukenhof: Achter Het Blad”. Onze dapperste journalist kroop gisteren de Kelder uit om eens echt tot het volk te komen:

U hoort het niet vaak in deze edele publicatie gezien onze wens het net en degelijk te houden, maar ook op Woudschoten bestaat er een nachtleven. In onze eigen bruine kroeg kunnen de meer rijpe cursisten genieten van een Brabants brouwsel onder waakzaam toezicht van leraren en staf. De laatste dagen schijnt er problematiek te zijn geweest omtrent een defecte tap, maar toen we hier meer informatie over probeerden te verscharen bleken de inwoners moeilijk te verstaan. We nemen dit als een teken dat het probleem inmiddels verholpen is.

Voor meer informatie, zoek de diepte van een glas op. Wij, daarentegen, zoeken de diepte van ons matras op.

,uǝʇsnɹʇןǝʍ

~ De Ree Dak Thsie

Dit dagboek wordt mede mogelijk gemaakt door Water™. “Water™: zoals eten, maar dan nat!”

Lief Boek des dags,

Wacht eens even… Ja ja, ik zie het al aan u, u heeft de stem nog helemaal niet opgewarmd voor het ontbijt. Als u cursist bent, neem dan alstublieft even een minuutje de tijd om de onderstaande bladmuziek hardop te zingen. Bent u een websitelezer, spits dan graag de oren. Over enkele seconden moet een onaards gehuil over ons vlakke land naar uw tedere oortjes komen rollen. Gezongen? Genoten? Goed. Door naar de orde van de dag.

Ten eerste een recensie van wekcorvee #2: Iets met een klarinet of een hobo, geloven we. We waren nog niet helemaal wakker. Spreekt een naamloze cursist:

• “Het was best relaxed, maar ik viel er eigenlijk wel méér van in slaap”

Het is nog enigszins onduidelijk of dit een verbetering is op de stilte van gisteren, maar wanneer u, cursist van de toekomst, dit leest op 12 Augustus weet u inmiddels dat het ook veel erger kan. Héél veel erger. Hierover morgen meer.

Score: 4/5 sterren, zeer plezant maar weinig effectief.

De energie zit er inmiddels weer goed in nu alle schema’s een beetje vast staan. Dat betekent dat er tijd genoeg overblijft voor pret, keet, en andere nozemse activiteiten. Enkele figuren waagden het om naast muziek ook beeldende kunst te creëren. Een printer? Daar trek ik mijn neus niet voor op! Een mening die de cursisten duidelijk niet delen. Hun gekopieerde tronies zijn zichtbaar rechts van het dagboek. De eerste die hun schimmige gelaten identificeert mag zich bij de Redactiekelder komen melden zodat de klopjacht van start kan gaan.

We zijn overigens ook nog lessen aan het volgen tussen de onrust en het kattenkwaad in, maar onverwachte struikelblokken duiken nog steeds wel eens op. Een anonieme poetsdoek besloot halverwege de dag dat de holtes van een althobo het perfecte vakantieadres zijn, en de sterksten van heel Woudschoten moesten opgeroepen worden om het slachtoffer te bevrijden. Na een hevige strijd was de winst aan Berend en roemrijk (en bovendien woest aantrekkelijk) staflid Cas. Naar het laatste nieuws zijn ze gekroond tot Ware Koningen van Brabant. Ze zullen de troon helaas moeten delen.

Als laatste weer een bijzondere editie van onze geliefde rubriek Woudschoten 24/7 Extreme SportsView, voor al uw nieuws over het dartelen en spartelen van de cursisten. Deze week: Pingpong.

Een lid van de redactie klom naar de tralies in ons kelderraam om uitgebreid te spreken met een weledel collectief dat zichzelf “De Vereniging der Wetenschapping(pong)” noemt. Na jaren werk zijn ze eindelijk klaar om hun nieuwe tafeltennis techniek te openbaren, bijgenaamd “De T-Rex”. Men neme den onderarmen en lijme ze aan de zijden van het lichaam. De hierop volgende bewegingen garanderen succes, mits je opponent ook gebruik maakt van dezelfde handelingen. Het onderzoek loopt nog. Binnenkort meer. Tot morgen!

Goede groet en toedeloe,

~ De Redactie: On Ice 2024

Dit dagboek wordt mede mogelijk gemaakt door Anderhalve Meter Plakband™:

“Anderhalve Meter Plakband: Fixt niet je leven, wel je bladmuziek”

Lief nachtboek,

Het is redelijk normaal dat hier in de Beukenhof een enkeling laat opduikt bij het ontbijt met een slappe slaapmuts, plotseling jaren 70 haar en een verre blik in hun ogen. We zijn hier immers om te musiceren, niet te slapen, hoe streng de staf de avondklok ook bewaakt. Echter duikt jaarlijks een speciale feestdag op waarop dit gedrag zich de hele dag voortzet. Inderdaad lieve kindertjes, schud uw kussentjes uit en trek je beste “Snurrrk mimimi” maar uit de kast want het is Dutjesdag. Ten minste, het wás Dutjesdag. Gisteren. We schrijven dit dagboek aan het einde van de dag. Dat u het weet.

Dutjesdag dus. Men kan maar zoveel dagen onze “all work, all play” levenswijze blijven beoefenen voordat je plots vijf minuten voor een les diep een bank in zinkt en 35 minuten later pas weer boven komt in een angstaanjagende ondode staat. Vooral als je in de vroege uurtjes door Wagneriaanse nonsens je bed uit geblazen wordt (5/5 sterren, zeer effectief). Ook als je collega’s wel op tijd komen voor de repetitie komt er niet meer uit dan larie en wartaal. Spreekt anonieme correspondent Koos Kilo’s:

• “Oké jongens, het is tijd voor complottheorieën. Dit deel is presto, maar als je een R weghaalt, staat er pesto. En pesto kan pikant zijn, met een extra teentje knoflook. Dus: speel pikant”

Wij van de Redactie daarentegen blijven volledig onaangetast, want waar de haan kraait, fietsen de konijnen.

Wel verstaanbaar was de magische Sprookbeurt van van onze eigen historische klarinet-expert en goddelijke orator Diederik. Zijn lessen over de geschiedenis van de West-Europese Toeterfluit waren zo boeiend dat zelfs de aanwezige strijkers plots interesse kregen in een blaasinstrument. We hopen vurig dat ze deze ziekte nog te boven komen.

Ook Diederiks praktische kennis werd later in de avond op de proef gesteld bij ons jaarlijkse potje levend stratego (waarin “levend” staat voor “docenten”, en “stratego” staat voor “concert”). Na een hevige strijd was de winnaar niemand minder dan onze eigen Bekkie, het menselijke fundament waar Woudschoten op gebouwd is. Haar victorie kwam niet onverwacht, gezien haar drie decennia aan ervaring, en werd glorieus bezongen door alle aanwezigen. Bekkie, we houden van je, en we zullen je missen.

Als laatste willen we u, de lezende cursist, er nog even aan herinneren dat we nu halverwege de cursus zijn. Maak je vooral geen zorgen om de alsmaar sneller tikkende klok. De uurtjes die één voor één wegvallen. 4 dagen om de stukken perfect te krijgen, en niets minder. 2 dagen om je kwaliteiten te bewijzen aan je mentoren, en -8 uur om nou eindelijk je bladmuziek te kopiëren en alsjeblieft naar de bibliotheek te retourneren. We weten niet precies wat er gebeurt met zij die clandestien de bladmuziek verborgen houden, maar laten we het zo zeggen: De Beukenhof kent nog vele ruime kelders naast de onze.

Slaap zacht.

tt mrgn

De Reductie

Dit dagboek wordt mede mogelijk gemaakt door De Babyblauwe Blinkers van Berend: “De Babyblauwe Blinkers van Berend: Verdrinken was nog nooit zo prettig”

Lieve kampvrienden, vriendinnen, en ander gespuis,

Cello’s zijn een klein stukje makkelijker wakker worden dan koper, maar misschien heeft het ook iets te maken met de extra uurtjes slaap die gisteren ingehaald zijn. Een frisse wind waait door ons klooster. Dat, en een stevige regenbui. Na een goede modderrolsessie (goed galgjewoord) moet iedereen in ieder geval lekker fris zijn voor het harde werk van ronde 3. Toch? We peilen de bevolking. Hoe voelen jullie je, beste cursisten?

• “Moe.”
• “Heel moe”
• “Half dood”

Ah. Misschien niet iedereen dus. Desalniettemin (goeder galgjewoord) moeten we weer hard aan het werk, want vandaag werd voor de eerste ensembles bepaald of ze door mochten gaan of niet. Hebben jullie stress? Wij niet. Stress? Wie is dat? Snel door.

Na de lunch moesten we met smart vaarwel zeggen tegen onze twee meest geliefde stafleden, zijnde Jet en haar fysieke attaché. Gelukkig is er volstrekt per toeval gisteren een vreemde nieuweling, codenaam Cynthia, opgedoken die direct uit instinct kindjes het bed in begon te jagen. Of ze hier vrijwillig is is nog niet bekend, maar ze lijkt in ieder geval gelukkig.

Over vreemdelingen gesproken: In de avond trokken in stilte enkele wagens ons besloten terrein in om clandestien de hongerige cursisten te voorzien van pizza’s, wraps, en poffertjes. Men kan aannemen dat de staf getracht heeft ze weg te jagen, maar de verleiding van parmaham was simpelweg te sterk. Zelfs de hond van Laura is er kwijlend het halve land voor door komen rennen.

Rond als een tonnetje trok men richting de kápel voor de volgende les van Berend, de Man Met het Uiterlijk Dit kwam goed uit, want men moest daar toch al zijn voor een repetitie voor solistenconcert 1. Ditmaal kwamen er zulke wijze lessen aan bod als “hoe hand in hand te lopen met Cynthia”, en het spellen van althobokalibrerende (goedst galgjewoord). Het tweede solistenorkest heeft overig ook al gerepeteerd onder het waakzaam oog van Carlos (Coning van de Contrabas), maar in onze oneindige wijsheid zijn we wellicht vergeten dit te rapporteren. Vrees niet, morgen meer!

Als laatste nog onze vaste rubriek BizetBelters, waarin we musici interviewen met een voorliefde voor de werken van Georges Bizet. Vandaag in het nieuws, het kluitje houtblazers die maar niet kunnen ophouden met het zingen van de Habanera. Cursisten, waarom specifiek dit stuk?

• “Padum-pa-dam. Padum-pa-dam. Padum-pa-dam.” etc.

Na twintig minuten hebben we het interview maar stil moeten zetten. Hopelijk zijn ze voor morgen klaar, want ze blokkeren enigszins de ingang naar de eetzaal. Koekeloeren jullie weer de volgende keer?

Liefs,

~ Stommel & Kliertje

Dit dagboek wordt mede mogelijk gemaakt door een Per OngeDutje™:

“Per OngeDutje™: Veel leuker dan je repetitie.”

Heyyyyyy babes,

Voor je verder leest, zet even een stapje opzij zodat de kleintjes het ook kunnen lezen, dat is wel zo lief. We kennen het onderhand wel, ontbijtje, lesje, lesje loopt uit, te laat voor repetitietje, instrumentje vergeten, terug naar kamer, struikel over gember (Waarom ligt hier gember?), ren terug, struikel niet over gember (waar is de gember?), doe per ongeluk het moeilijke loopje goed, schiet totaal uit bij het makkelijkste stukje, herhaal ad nauseam(pje). Onze hoofdjes tollen er al lang niet meer van, maar toch is het fijn om gewekt te worden door een enkele cello. Dat houdt het lekker simpel. We nemen aan dat de ensemblegenoten van deze blonde held ergens in de vroege uurtjes een verkeerde afslag hebben genomen. Heb je informatie over deze dolende individuen, stuur het dan vooral op via de AWDT.

Dan luns! De keuken deed het makkelijk vandaag met de leftovers van gisteren. Ze moesten natuurlijk hun energie bewaren voor het aanstormende debat bij het avondeten. Een ernstige zaak, het serveren van fri-patat. Friet? Patatas fritas? Gedipte bintjes? Een anonieme cursist zweert bij “pieperstaafjes uit hete olie”, maar volgens de laatste berichten is het nog niet aangeslagen.

Hoe voelen we ons eigenlijk over de stukken, lezertjes? Ronde drie is inmiddels voorbij en de mentoren moeten hard aan het werk met het in elkaar puzzelen van het rooster van de einduitvoeringen. Ten minste, tegenwoordig wordt dat voor het grootste deel uitgevogeld door een synthetisch brein. De dagen van strookjes papier, plakband en tranen zijn verdwenen maar men kan nog wel lezen over dit fabelachtige verleden in het moddervette geschiedenisboek over de eerste 60 Woudschoten dat nu voor al uw vette vingertjes verkrijgbaar is. Zoek een foto op van je favoriete leraar als kleine koter, verwonder je over de slaperige koppen op de groepsfoto’s, of lees vorige edities van het dagboek geschreven door zulke gekkies als Berend Stumphius, Cas Visser, of “Floris”, “Emma”, en “Jeron”, wie dat dan ook mogen zijn. Wie hier beneden weten er in ieder geval niets van.

Waar we wel van weten is de repetitie van het solistenorkest Saint-Saëns onder leiding van een roemrijke doch anonieme pianist met een klein beetje hulp van Carlos (Ah… Carlos). Ook wij hebben even mogen genieten van haar glorieuze werk toen ze instructies kreeg om “van de kelder naar de zolder en weer terug” te spelen. Wij waren vooral blij om ook eens bezoek te krijgen. Er werd zo genoten dat een anonieme trompettist zelfs luidkeels smeekte om extra noten. Alsof het koper nog niet genoeg te doen heeft! Een zeer dappere actie.

Ook het andere orkest had weer een repetitie onder leiding van Berend, De Man, maar daar hebben we het onderhand wel genoeg over gehad, denken we.

Als laatste nog onze Pulitzer-winnende rubriek Hete Filosoferijen. De overdenking van vandaag: “Wie steelt er nou gember?”

Stof tot nadenken.

Kuch…uch…uch, adjeu

~ Toet & Krijs

Dit dagboek wordt mede mogelijk gemaakt door Een Mozart Cellopartij™:

“Een Mozart Cellopartij™: Toch gezellig dat je er bij bent”

 Goedendag, hallo, en tevens ook hoi,

Hoewel de meeste cursisten zich de vroege uurtjes (ong. 6:00 tot 11:20 met uitloop tot 18:15) niet heel scherp meer herinneren schijnt het wel dat een zekere anonieme cursist al weer voor dag en dauw en repeterende pianisten op is gestaan voor het wekcorvee. Ditmaal in de vorm van Pipi-Langkousmuziek. Ze heeft het al eens gedaan, dus we denken dat ze het wel kan, maar toch willen we haar met liefde vragen ook ergens een uurtje slaap te pakken. Wellicht was deze muziekkeuze geïnspireerd door het paar sokken dat nog altijd regenwater ligt in te drinken bovenop de sèrre, een vast uitzicht voor ontbijtende cursisten. Staar diep de sok in met je rooie slaapogen en wellicht komt de energie voor een volgende dag weer tot je. Misschien alleen maar de motivatie om eens het dak op te klimmen, hoewel we dat wettelijk niet mogen aanraden.

Ach, waar hebben we het ook over, er is energie genoeg. Er wordt gesprongen, gedarteld, en ja, gemusiceerd, hoewel de instrumenten het ons proberen te belemmeren. Alleen vandaag al hoorden we minstens drie keer de PLUNK “AaAaAgh” die kenmerkend is van een gesprongen snaar. Wellicht gepaard met taalgebruik dat niet herhaald mag worden in deze verheven publicatie. Ook de houtblazers kregen bezoek van een ondergronds smokkelnetwerk voor rietjes en dergelijke. Voor we het wisten waren ze alweer druk aan het slurpen, sabbelen, ende lebberen zo veel als hun hartjes begeerden. Op de eerste date? Het is me wat met de jeugd van tegenwoordig.

Al deze struikelblokken terzijde is men wel op volle kracht begonnen aan rrrrrrrronde 4! De laatste loodjes, de hoogste nootjes, alles wordt zorgvuldig rechtgetrokken, of in ieder geval onder het tapijt geveegd. Het hoeft immers maar één keer goed te gaan, dus wat maakt het uit als dat ene loopje opeens een paar nootjes mist? Dissonant akkoord? That’s jazz, baby. Als we alles helemaal perfect willen hebben zitten we hier nog wel even. Hoewel, met hoe snel de dagen onder onze zere vingers vandaan glippen klinkt dat zo slecht nog niet.

Voor de gevan-cursisten bij wie de poten toch een beetje gaan kriebelen ondanks de hemelse tonen van de Saint-Saëns repetitie en de meer aardse tonen van het tutti orkest was er nog een wandeling in de late avond. Enkele hoogtepunten: Een Bambi bezichtiging, een veilige oversteek van het spoor, en natuurlijk het prachtige Biezenmortelse landschap:

• “We zijn door Brabant gelopen, langs plekken. Niet heel interessant”

Aldus een van de vakantiegangers. Fascinerend.

Het dagboek is alweer bijna uit, maar we zouden u niet laten gaan zonder de welbekende rubriek Keldervision waarin we u updaten over het vochtige hol dat wij onze Redactie mogen noemen. Vandaag: Zoekt u een adres om stiekem een nieuw instrument te leren voor een zeer illegale, niet Carlos-approved tutti orkest wisseltruc? Probeer een van onze druipige hoekjes, kraakvloeren, of duistere gangen! Het spookt maar een klein beetje. Tot snel!

Arifededgi,

~ The Red Action

Dit dagboek wordt mede mogelijk gemaakt door Slaapgebrek™:

“Slaapgebrek™: Help”

 Lieve trouwe lezers,

Hoewel we natuurlijk met alle liefde morgen nog een dagboek zouden willen schrijven over de ongetwijfeld spectaculeuze gebeurtenissen van morgen, maar we kunnen niet beloven dat we morgen in een geschikte staat zullen zijn om hoogstaande journalistiek neer te pennen. De feestelijkheden bereiken immers ook de diepste kelders van de Beukenhof. Na deze publicatie zullen we voor een jaartje vaarwel moeten zeggen, maar eerst: Het nieuws van de dag.

Als in elke film gemaakt sinds 1876 werden we deze ochtend zachtjes ontwaakt door de roemruchte tonen van Morgenstimmung. Geen wonder dan ook dat iedereen fris, perfect opgemaakt en vlekkeloos belicht hun bedje uit sprong voor een avontuurlijke dag, en zich verzamelde In de Hal van de Carloskoning voor het ochtendmaal en de hierop volgende lessen. De laatsten van het seizoen. Naar zeggen verliepen ze vlot, en voor iemand het wist stonden we al bij de lunch in de rij voor een enkel pannekoekje. Ach, misschien toch nog een tweede. Kijk, ze liggen er nu toch, dus een derde kan ook geen kwaad. Misschien is een tweede bordje handig? We hebben de energie immers nodig voor de doorloop van het buitenprogramma laat in de avond, en het scheelt weer lopen als we elkaar allemaal tonnetje rond van concertzaal naar concertzaal kunnen rollen. Kort voor het avondmaal schudden de cursisten hun moed de schoentjes uit en trokken richting de kápel voor het begin van de doorloop waar-

[Dit deel van het dagboek is wegens spoilers verwijderd]

-maar gelukkig was er struisvogelwerende spray binnen handbereik. Waar hadden we het ook alweer over? Oh ja, het avondspel! De deelnemers keerden nog een laatste maal alle hoekjes en gaatjes van de Beukenhof om voor een sterk lesje kapitalisme in de vorm van Levend Monopoly. Schijnbaar is de huizenprijs ook hier in Brabant al zodanig gestegen dat een vleugel ook verhuurd kan worden als onderdak. Een enkele dappere anonieme leraar mengde zich ook in de actie, en had volgens betrouwbare bronnen enkele meningen te delen over de leraren die niet de energie konden vinden voor een avondje lucratief vastgoed investeren. We zullen het hier vandaag niet direct quoten, lieve lezertjes, maar houd de ogen open voor de geheime underground bonus publicatie van het dagboek met alleen de sappigste roddels en een uitgebreid interview over zijn claim de beste Woudschoten leraar te zijn. Hopelijk verkrijgbaar ergens midden 2026 als we eindelijk uitgeslapen zijn.

Als laatste nog onze vaste rubriek Kleffe Klets waarin we onze oneindige liefde uitspreken voor onze muurstaarders en kijkbuiskindertjes. Zonder jullie zouden we nooit elke avond een dikke twee uur slaap inruilen voor een A3’tje aan flauwe grappen, maar het is het altijd waard. Voor de cursisten onder ons, heel veel succes bij de einduitvoering, en voor alle anderen, veel plezier!

Dag lieve schatjes, we houden nog steeds van jullie,

~Jullie Redactie, [alias Floris Bordewijk en Jeron Reijne, red.]